Inhoudsopgave
1. Wat is mandaat?
Het verlenen van een mandaat houdt in dat een bestuursorgaan (de mandaatgever) een ander (de gemandateerde) machtigt om een bevoegdheid uit te oefenen in naam van (en onder verantwoordelijkheid van) het bestuursorgaan. Het bestuursorgaan heeft de bevoegdheid verkregen middels attributie of delegatie, maar laat de taak in kwestie dus uitvoeren door een ander. Besluiten van de gemachtigde gelden als een besluit van het mandaatgevende bestuursorgaan.
2. Hoe gebruik je mandaat?
In afdeling 10.1.1 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) zijn regels opgenomen over mandaat.
- Voor mandaat is geen wettelijke grondslag vereist: dat betekent dat een bestuursorgaan altijd mandaten kan verlenen, tenzij uit een wet volgt dat mandateren expliciet is verboden, of de ingrijpende aard van de bevoegdheid zich daartegen verzet (zie nader art. 10:3 Awb). Voor regelgevende bevoegdheden kan bijvoorbeeld geen mandaat worden verleend, omdat algemeen verbindende voorschriften altijd door het bestuursorgaan dat de regelgevende bevoegdheid bezit dienen te worden vastgesteld. Zie eveneens Ar 2.30.
- Mandaat is bij uitstek geschikt voor ondergeschiktheidsrelaties. Daarbij geldt wel dat het mandaat niet te vaag mag zijn omschreven. Mandaat kan ook worden verleend aan niet-ondergeschikten, maar dan is er wel toestemming nodig van de gemandateerde en het bestuursorgaan waar deze werkzaam is (art. 10:4 Awb).
- De gemandateerde heeft een inlichtingenplicht tegenover de mandaatgever. Anders dan bij delegatie, kan de mandaatgever algemene en bijzondere instructies geven hoe de bevoegdheid uitgeoefend dient te worden (art. 10:6 Awb). De mandaatgever kan de bevoegdheid eveneens blijven uitoefenen (art. 10:7 Awb) Dat is logisch, want de bevoegdheidsuitoefening blijft onder de verantwoordelijkheid van de mandaatgever vallen. Intrekking van het mandaat blijft eveneens op elk moment mogelijk (art. 10:8 Awb).
4. Contactgegevens
Laatst gewijzigd op: 1-8-2023