Een richtlijn kan naast de verplichting tot het melden van de volledige implementatie ook nog andersoortige meldplichten bevatten. Hetzelfde geldt overigens voor verordeningen. Deze meldingen verlopen veelal (zie voorbeeld 1 hieronder voor een uitzondering) echter niet via het NUM-systeem en de iTimer maar op andere wijze. De uitvoering van deze verplichtingen kunnen echter wel essentieel zijn voor de volledige implementatie (zie voorbeeld 2).
Voorbeeld 1
Een voorbeeld waarin de melding in een richtlijn wél via het NUM-systeem verliep betreft de richtlijn mediation. In deze richtlijn zat een verplichting om naast de implementatiemelding ook andere informatie te melden, namelijk:
“3. De lidstaten delen de Commissie mee welke rechterlijke of andere instanties bevoegd zijn een verzoek in de zin van de leden 1 en 2 in ontvangst te nemen.”
Voorbeeld 2
Een voorbeeld van een andersoortige melding in een richtlijn betreft bijvoorbeeld de verplichting onder de herziene richtlijn erkenning beroepskwalificaties (Richtlijn 2013/55/EU van het Europees Parlement en de Raad van 20 november 2013 tot wijziging van Richtlijn 2005/36/EG betreffende de erkenning van beroepskwalificaties en Verordening (EU) nr. 1024/2012 betreffende de administratieve samenwerking via het Informatiesysteem interne markt ( „de IMI-verordening” ), PbEU 2013, C 354) waarin het volgende was opgenomen:
“3. De lidstaten onderzoeken of de eisen in hun nationale rechtsorde die de toegang tot of de uitoefening van een bepaald beroep beperken tot de houders van bepaalde beroepskwalificaties, inclusief het voeren van beroepstitels en de beroepsactiviteiten die de titel toelaat, in dit artikel „eisen” genoemd, verenigbaar zijn met de volgende beginselen:
a) de eisen zijn direct noch indirect discriminerend op grond van nationaliteit of verblijfplaats;
b) de eisen zijn gerechtvaardigd om een dwingende reden van algemeen belang;
c) de eisen zijn aangepast aan het bereiken van het beoogde doel en gaan niet verder dan wat nodig is om dat doel te bereiken.
4. Lid 1 is ook van toepassing op beroepen die in een lidstaat gereglementeerd zijn door een vereniging of organisatie in de zin van artikel 3, lid 2, en op alle eisen met betrekking tot lidmaatschap van die verenigingen of organisaties.
5. Uiterlijk op 18 januari 2016 verstrekken de lidstaten de Commissie informatie over de eisen die ze willen handhaven en de redenen waarom die eisen volgens hen in overeenstemming zijn met lid 3. De lidstaten verstrekken binnen zes maanden na de vaststelling van de maatregel informatie over de eisen die ze nadien hebben ingevoerd en de redenen waarom deze eisen volgens hen in overeenstemming zijn met lid 3.”
Een ander voorbeeld betreft artikel 114 VWEU (artikel 95 VEG oud) dat bepaalt dat verdergaande nationale maatregelen gemeld dienen te worden.
Laatst gewijzigd op: 8-2-2018