Om de Europese Commissie in staat te stellen toe te zien op de toepassing en naleving van de Europese verdragen en op basis daarvan totstandgekomen EU-regelgeving, geldt in geval van Europese regelgeving die geïmplementeerd moet worden dat er een notificatieverplichting is. Deze notificatie, ook wel meldplicht, moet uiteraard niet verward worden met de notificatie van ontwerpen van technische voorschriften op basis van de Transparantierichtlijn en andere notificatieplichten. De lidstaten dienen aan de Europese Commissie duidelijk te maken of, en zo ja, hoe ze geïmplementeerd hebben. Hiertoe moeten de lidstaten, nadat zij de eventueel benodigde implementatiemaatregelen in het kader van Europese regelgeving hebben getroffen, de Europese Commissie hiervan in kennis te stellen. Met deze kennisgeving kan de Europese Commissie bekijken of aan de implementatieverplichting is voldaan en eventueel in geval van problemen deze aankaarten bij de lidstaat in kwestie.
Nationaalrechtelijk gezien heeft niet-notificatie van nationale implementatiemaatregelen bij de Europese Commissie geen gevolgen voor de rechtsgeldigheid van de wet- en regelgeving in Nederland. Europeesrechtelijk gezien echter is de verplichting in een Europese regeling om te notificeren aan de Europese Commissie een verplichting op de nakoming waarvan een lidstaat wordt aangesproken in een inbreukprocedure. Ook al wordt verder volledig voldaan aan de implementatieplicht (kortom nationale wet- en regelgeving vormen juist getroffen implementatiemaatregelen): de implementatie is pas compleet op het moment dat genotificeerd is.
In richtlijnen is vrijwel altijd een implementatieverplichting opgenomen inclusief implementatietermijn en notificatieverplichting.
Vaak ziet zo’n bepaling er zo uit:
“De lidstaten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden om uiterlijk op ……. aan deze richtlijn te voldoen. Zij stellen de Europese Commissie daarvan onverwijld in kennis”
Maar ook bij verordeningen kan het zijn dat, ondanks dat zij rechtstreeks toepasselijk zijn in de lidstaten, implementatie nodig is. Zo kan het nodig zijn om bijvoorbeeld nationale uitvoerings- en handhavingsstructuren in het leven te roepen, of om strijdig nationaal recht aan te passen. Het komt dan ook steeds vaker voor, zeker bij verordeningen waarvan van tevoren al duidelijk is dat zij implementatie behoeven, dat er expliciet een notificatieverplichting in de verordening is opgenomen à la de formule bij richtlijnen. De meldplichten in verordeningen verlopen echter niet via de iTimer/IDB en NUM, maar meestal via de PVEU aan het SG van de Commissie. Zie verder onderdeel 3.5.4.
In uitzonderingsgevallen kan het voorkomen dat voor geen implementatie (in de zin van algemeen verbindende voorschriften) noodzakelijk is (zie onderdeel 2.2). Ook in dit soort gevallen dient te worden genotificeerd. Immers, anders zou de Europese Commissie in het duister tasten over of, en zo ja, hoe de Europese regelgeving in kwestie is geïmplementeerd.
Laatst gewijzigd op: 8-2-2018