De implementatieverplichting heeft in principe een dubbele grondslag: het rechtsinstrument in kwestie en artikel 288 VWEU.
Een rechtsinstrument zal vaak zelf de verplichting tot implementatie expliciet aangeven. Dat is het meest duidelijk bij richtlijnen die doorgaans een bepaling bevatten dat de lidstaten ‘alle wettelijke en bestuursrechtelijke maatregelen nemen om aan de bepalingen van de richtlijnen te voldoen’. Echter ook een verordening kan expliciete bepalingen over implementatie bevatten (zie onderdeel 1.1.4. In combinatie met artikel 288 VWEU dat de verbindende kracht van verordeningen, richtlijnen en bindende besluiten vastlegt, ontstaat de basis voor de implementatieverplichting.
Verder is in dit kader relevant dat artikel 291 VWEU bepaalt:
1. De lidstaten nemen alle maatregelen van intern recht die nodig zijn ter uitvoering van de juridisch bindende handelingen van de Unie.
Laatst gewijzigd op: 8-2-2018