Codificatie is het bij elkaar brengen van alle wijzigingen van een bepaald Europees besluit zodat er een nieuw besluit ontstaat. Codificatie is ontstaan doordat de hoeveelheid Europese regelgeving in de loop der jaren enorm is toegenomen en veel regelgeving wordt regelmatig gewijzigd. Om die reden sloten in 1994 de regelgevende instellingen van de Europese Unie een Interinstitutioneel Akkoord voor een versnelde werkmethode voor de officiële codificatie van wetteksten (Mededeling van de Europese Commissie, de Raad en het Europees Parlement van 20 december 1994, PbEG 1994 C 102/2). In 2001 sloten zij een Interinstitutioneel Akkoord over een meer systematisch gebruik van de herschikking van besluiten (Mededeling van de Europese Commissie, de Raad en het Europees Parlement van 28 november 2001, PbEG 2002 C 77/1). Sindsdien wordt er regelmatig gebruik gemaakt van codificatie en wordt codificatie opgenomen in het jaarlijkse werkprogramma van de Commissie. (NB zie voor de procedure voor codificatie 3. Procedures/3.5 Codificatie)
Er zijn twee verschillende soorten codificatie. Ten eerste is er wat wel genoemd wordt de categorie van ‘zuivere codificatie’. Bij zuivere codificatie gaat het om Europese regelgeving die een codificatie van eerdere regelgeving bevat, waarbij deze eerdere rechtsinstrumenten worden ingetrokken zonder dat dit materiële wijzigingen met zich meebrengt. Kortom, bijvoorbeeld een richtlijn A is meerdere malen gewijzigd, namelijk door wijzigingsrichtlijnen B, C, D, E, F en G. Bij een codificatie worden al deze wijzigingen in één geheel verwerkt zodat er een richtlijn A ontstaat met alle wijzigingen die in de loop der jaren hebben plaatsgevonden. De wijzigingsbesluiten zelf (dus B, C enz.) worden ingetrokken (in zekere zin zijn ze als instrumenten van amendering sowieso al ‘uitgewerkt’ nadat hun wijzigende werking heeft plaatsgevonden).
Bij codificatie met herschikking gaat het om Europese regelgeving of rechtsinstrumenten die naast codificatie van bestaande Europese regelgeving ook materiële wijzigingen bevatten zoals bijwerking, aanvulling, wijziging etc. Hier worden dus niet alleen de wijzigingen van de regelingen B, C, D, E, F en G in rechtsinstrument verwerkt en worden deze ingetrokken, maar wordt in A ook bijvoorbeeld het een en ander nieuw toegevoegd of veranderd.
Laatst gewijzigd op: 8-2-2018